Ik ben Ik denk aan zij die nog moet komen de pijn die geweest is de pijn die is Onzeker over verleden zwevend in het heden angstig hopend op de toekomst Ik voel me gebonden wil me uiten maar het is nog steeds koud er buiten zou ik zoeken? versmachtend afwachten? Ik leef bij de dichtstbijzijnden dankend voor hun bestaan de acceptatie verwondert mij door de pijn vaak gesloten toch niet buitengesloten Ik sterf langzaam aan het besef dat ik haar hier nooit tref twee keer door mezelf verminkt veel gebeurtenissen eraan gelinkt de ondergrond drijft weg Wacht daar iemand? Dubbelzinnigheid Jaloersheid dwaasheid pijn